چند روز پیش ضمن میوه پوست کندن صدای حمید محمدی رو شنیدم بعد چشام برق زد ، سرم رو آوردم بالا دیدم شبکه‌ی شیشه و مستندی به اسم باشگاه شهرت . بابا وسطش داشت اخبار کرونا رو واسم میگفت و من سعی میکردم صدای حمید محمدی بالاتر از صدای بابا باشه و با کله حرفای بابا رو هم تایید میکردم . تهش پدر خوابش برد و من رفتم به روز‌های خوبم با تلویزیون جمهوری اسلامی‌. به ردپای آبی و مسافری از گرونگول و همه‌ی صداهایی که ماندگار شدند که فقط صداست که ماند بر شاخسار دلم ...